جدول جو
جدول جو

معنی شال چس - جستجوی لغت در جدول جو

شال چس
(چُ)
مخفف شغال چس. نام قسمی از تنگرس باشد که آن را در آمل بدین نام خوانند و آن نوعی از درخت بادام کوهی است که بنام ارژن نیز خوانده شود. (از جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 261 و درختان جنگلی ایران ثابتی ص 174 و 192)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

شال فروش، (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(بَ / بِه)
مخفف شغال به. نوعی از به است که آن را در رامیان و کتول شغال به نیز گویند. (از جنگل شناسی ج 1 ص 242). توچ. سنگه. به جنگلی. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(شَ چُ)
درختچه ای است در درۀ کتول و جنگلهای مازندران. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
تصویری از شالوس
تصویر شالوس
پارسی تازی گشته چالوس شهری است درمازندران
فرهنگ لغت هوشیار
میوه یا غذایی که خوب جویده نشده باشد
فرهنگ گویش مازندرانی
معرب چالوس و نام باستانی این شهر استچالوس به روایت تاریخی
فرهنگ گویش مازندرانی
از اجزای خیش، چوبی که به گردن حیوان اندازند و دسته ی چوبی
فرهنگ گویش مازندرانی
دست شکسته، دست زخمی
فرهنگ گویش مازندرانی
فاصله ای که بتوان کسی را با فریاد و بانگ بلند متوجه موضوعی
فرهنگ گویش مازندرانی
به جنگلی، درختی است با نام علمی obonga cydonia
فرهنگ گویش مازندرانی
شال ترس
فرهنگ گویش مازندرانی
ردپای شغال
فرهنگ گویش مازندرانی
شال دم، نوعی علف هرز دانه دار که دانه های آن به شکل سنبله
فرهنگ گویش مازندرانی
گیاه مردابی که آن چون دم شغال است و در گذشته در تهیه ساروچ
فرهنگ گویش مازندرانی
سبوس شالی
فرهنگ گویش مازندرانی
نوعی بازی محلی
فرهنگ گویش مازندرانی
گونه ای پرنده، ترقه، چکاوک که دارای انواع چکاوک آسمانی –
فرهنگ گویش مازندرانی
نوعی قارچ، ترسو
فرهنگ گویش مازندرانی
گونه ای انجیر که میوه اش قابل خوردن نیست، نوعی علف هرز گندم زار
فرهنگ گویش مازندرانی
حرکت زیگزاگ و مارپیچ شبیه حرکات فریبنده شغال جهت رد گم
فرهنگ گویش مازندرانی
ابله، شیرین عقل، آدم خل مزاج
فرهنگ گویش مازندرانی
از ابزار مربوط به گاوآهن
فرهنگ گویش مازندرانی